ÇOCUĞU AÇ BIRAKMAK GİBİDİR SEVGİSİZ BIRAKMAK

Her aile çocuğunu sever ama bazı ebeveynler bilerek veya bilmeyerek çocuklarını sevdiğini belli etmezler. Bu çok sık rastlanan bir durumdur ancak bu çocukta açık yaralar bırakabilir.

Sevgisiz büyüyen bir çocuk acısını ve tedirginliğini dışa vuracak davranışlar sergiler. Çocuk yaşadığı şeylerin ne ifade ettiğini anlayamaz. Sevgi görmeyen bir çocuk bu dünyada kendini yapayalnız hisseder, özgüven problemi yaşar ve bu durumu değiştirmek için her şeyi yapmaya hazırdır.

Çocuklukta anne babaları tarafından yeterince sevgi görmemiş, ihmale uğramış çocuklar kardeşleriyle ve çevresinde ki diğer insanlarla uyum problemi yaşar. İşte bu yüzden anne ve babalara düşen görev çok büyüktür. Ama yaptıkları her şeyin çocuğun iyiliği için yapıldığı savunulursa bu defa çocuk kendinde suç aramaya başlar ve aklı karışabilir.

İnsan hayatını hiçbir şey çocukluğu kadar etkilemiyor. Bir çocuğun çocuklukta anne ve babasıyla yaşadıkları hem onun kişiliğini hem de hayatını belirliyor.

Çocukken anne ve babasından sevgi, ilgi ve sıcaklık kısacası ‘’kabul’’ gören çocuklar kardeşleriyle ve insanlarla sıcak bir iletişim kurabilir aynı zamanda psikolojik olarak da sağlıklı yetiştiğini söyleyebiliriz. Biliyoruz hiçbir anne baba kusursuz değildir ancak bir çocuk dünyaya getirdiklerinde ne olursa olsun, o çocuğun ailesi tarafından sevildiğini, kabul gördüğünü görmek için ellerinden geleni yapmalıdırlar.

Bu yüzden biz aç kalmasınlar diye nasıl besinlerini sonuna kadar veriyorsak en büyük ihtiyacı olan SEVGİYİDE sonuna kadar vermeliyiz. Çünkü duygusal besin çocuklar için sevgidir. Çocuğu aç bırakmak gibidir sevgisiz bırakmak.

Sevgiyle kalın.

Çocuk Gelişim Uzm. / Diyetisten Soner Yanık

İnstagram//uzm.soneryanik